1
استاد گروه جغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2
دانش آموخته کارشناسیارشد معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
چکیده
رشد روز افزون و بیرویهی شهرها معلول رشد جمعیت و مهاجرت از روستاها به شهرها است. افزایش جمعیت یعنی افزایش تقاضا و نیاز، اغلب با عرضهی خدمات در شهرها متناسب نیست. این عدم تناسب مشکلات زیادی در بردارد؛ نابرابری در دسترسی به خدمات افزایش سفرهای درون شهری و در نتیجه افزایش ترافیک، آلودگی صوتی و آلودگی هوا از جمله این مشکلات هستند. یکی از کاربریهای پرتقاضای شهرها کاربری آموزشی است.کمبود فضاهای آموزشی در بسیاری از شهرها به مشکلات شهر دامن زدهاست.بهعلاوه مکانیابی نامناسب این کاربری میتواند آسایش استفادهکنندگان آن را با مشکل مواجه و یا مختل کند. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر مطالعات اسنادی و میدانی میکوشد، موقعیت مکانی مدارس دورهی متوسطه ناحیهی دو شهر رشت را بر مبنای معیارهای سازگاری، مطلوبیت و ظرفیت ارزیابی کند و به منظور انجام محاسبات کمّی و کیفی، از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) سودجسته است. برای این منظور ابتدا با توجه به اهمیت کاربریها از نظر سازگاری و مطلوبیت به وزندهی اقدام کردهاست و با استفاده از تحلیل سلسلهمراتبی نتایجی در قالب نقشههای GIS بهدست آمد. نتیجهی حاصل از این تحقیق نشان میدهد که با توجه به جمیع معیارهای مکانیابی، 2 مدرسه (18/18 درصد) در وضعیت کاملاً مناسب، 4 مدرسه (45/45 درصد) در وضعیت مناسب، چهار مدرسه (
)