بریمانی، فرامرز؛ اصغری لفجانی، صادق (1389)، تعیین شدت ناپایداری زیست محیطی سکونتگاههای روستایی سیستان بااستفاده از مدل ارزیابی چند معیاری، فصلنامه جغرافیا و توسعه، شماره 19: 144-127.
تقیزاده دیوا، سید علی؛ روشناس، ساسان (1398)، کاربرد روش جایپای اکولوژیک در ارزیابی پایداری زیستمحیطی، مطالعه موردی: شهرستان گرگان، مجله آمایش جغرافیایی فضا، سال نهم، شماره 33: 170-157.
حبیبی، کیومرث؛ رحیمی کاکه جوب، آرمان (1394)، کاربست جاپای بومشناختی در سنجش پایداری محلات شهری از منظر عوامل اجتماعی- اقتصادی. مطالعه موردی: محله قطارچیان شهر سنندج، مجله آمایش جغرافیایی فضا، سال پنجم، شماره 16: 54-39.
حبیبی، کیومرث؛ قادری؛ امیر؛ اسدی؛ جمشید؛ رحیمی کاکه جوب، آرمان (1397)،ارزیابی سطح پایداری محلات غیررسمی استفاده از ردپای اکولوژیکی (مطالعه موردی: محله عباسآباد شهر سنندج)، فلصلنامه مطالعات شهری، شماره 26: 98-89.
حسینزاده، سیدرضا؛ خسروبیگی، رضا؛ ایستگلدی، مصطفی؛ شمسالدینی، رضا (1390)، ارزیابی پایداری زیستمحیطی در نواحی شهری با استفاده از فن تصمیمگیری چندمعیاره تخصیص خطی (مطالعه موردی: شهر بندر ترکمن)، چشمانداز جغرافیایی (مطالعات انسانی)، سال ششم، شماره 16: 51-31.
حسین زاده دلیر، کریم؛ ساسانپور، فرزانه (1385)، روش جاپای اکولوژیکی (بومشناختی) در پایداری کلان شهرها با نگرشی بر کلان شهر تهران، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره82 : 101-83.
خاکپور، براتعلی؛ رهنما، محمدرحیم؛ دماوندی، هادی (1393)، کاربرد روش جای پای اکولوژیکی در ارزیابی پایداری توسعه شهری) نمونه موردی : شهر ساری(، اولین کنفرانس ملی جغرافیا، گردشگری، منابع طبیعی و توسعه پایدار، تهران، موسسه ایرانیان، قطب علمی برنامهریزی و توسعه پایدار گردشگری دانشگاه تهران، منتشر شده در پایگاه سیویلیکا.
رحمتی، علیرضا (1391)، بررسی روند ارزیابی اثرات محیطزیستی در ایران در ایران چالشها و راهکاراها، محیطزیست و توسعه، سال3، شماره5، بهار و تابستان : 23-15.
دلیر، حسن؛ مهرگان، نادر (1395)، سنجش پایداری توسعه در استانهای ایران براساس جایپای اکولوژیک، مجله اقتصاد و توسعه منطقهای، سال بیست و سوم، شماره 11: 47-16.
ساسانپور، فرزانه (1389)، "مبانی پایداری توسعه کلانشهرها، باتأکید بر کلانشهر تهران"، انتشارات مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
کهیل، مایکل (1387)، سیاست اجتماعی و محیطزیست، ترجمه حاتمینژاد و امیریـان، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
موسوی، میرسعید (1397)، بررسی سطح تحقق توسعه پایدار شهر تبریز براساس شاخص ردپای بومشناختی، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، سال هفتم، شماره 27: 76-61.
نوابخش، مهرداد؛ سیاهپوش ارجمند، اسحاق (1388)، مبانی توسعه پایدار شهری، انتشارات جامعه شناسان، تهران.
Bagliani, M.; Bravo, G. (2008), Dalmazzone, S. A consumption-based approach to environmental Kuznets curves using the ecological footprint indicator. Ecol. Econ. 2008, 65: 650–661.
Chen, H-S., Lin, Y-P. (2017), Evaluation and Analysis of Eco-Security in Environmentally Sensitive Areas Using an Emergy Ecological Footprint, International Journal of Environmental Research and Public Health , V. 14(2), https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5334690/
Dakhia, K., Berezowskaazzag, E. (2010), Urban institutional and ecological footprint`: A new urban metabolism assessment tool for planning sustainable urban ecosystems. Manag. Environ. Qual. Int. J. 2010, 21: 78–89.
Dou, X., Li, Sh., Wang, J. (2013), Ecological Strategy of City Sustainable Development, January 19-20, Dubai, UAE, www.sciencedirect.com
Galli, A., Iha, K., Halle, M., Bilali, H.E, Grunewald, N., Eaton, D., Calone, R., Debs, Ph., Bottalico, F. (2017), Mediterranean countries' food consumption and sourcing patterns: An Ecological Footprint viewpoint, Science of the Total Environment 578 (2017): 383–391. www.elsevier.com/locate/scitotenv.
Guo, J., Ren, J., Huang, X., He, G., Shi, R., Zhou, H. (2020), The Dynamic Evolution of the Ecological Footprint and Ecological Capacity of Qinghai Province, Sustainability 2020, 12, 3065; doi:10.3390/su12073065 www.mdpi.com/journal/sustainability.
Karapetyan, K.O., Trifonova, T.A. (2015), Assessment of the Ecological Footprint of An Average Household in the Vladimir Region, BIOSCIENCES BIOTECHNOLOGY RESEARCH ASIA, December 2015. Vol. 12(3) : 2869-2878.
Moor, J. (2015), Ecological Footprints and Lifestyle Archetypes: Exploring Dimensions of Consumption and the Transformation Needed to Achieve Urban Sustainability, Sustainability 2015, 7: 4747-4763. www.mdpi.com/journal/sustainability
Onetiu, A.N. (2009), Favour ability of habitation conditions in the Balkan area considerations on the Romanian ethnic group. Metal Int. 2009, 14: 29–32.
Ravi, A., Subha, V. (2013), Ecological Footprint Analysis-An View, American Journal of Engineering Research, V. 1: 12-19. www.ajer.org
Rees, W., Wackernagel , M (1996), Urban ecological footprints: why cities cannot be sustainable and why they are a key to sustainability. Environmental Impact Assessment Review. 16: 223-248.
Shao, Q., Weng, S.S, Liou, J.H., Lo, H-W., Jiang, H. (2019), Developing A Sustainable Urban-Environmental Quality Evaluation System in China Based on A Hybrid Model, Int J Environ Res Public Health. 2019 Apr; 16(8): 1434., www.ncbi.nlm.nih.gov.
Sonu, G., Binod, P., Sonika, G.R. (2011), Ecological Footprint: A tool for measuring Sustainable development, INTERNATIONAL JOURNAL OF ENVIRONMENTAL SCIENCES Volume 2, No 1: 144-140.
UN-DESA ( 2015), World Population Prospects: The 2015 Revision, Key Findings and Advance Tables.Working Paper No. ESA/P/WP.241. United Nations - Department of Economic and Social Affairs (UN-DESA), Population Division, New York.
UNEP (2012), The critical role of global food consumption patterns in achieving sustainable food systems and food for allA UNEP Discussion Paper. UNEP, Paris Available at:. http://fletcher.tufts.edu/CIERP/~/media/Fletcher/Microsites/CIERP/Publications/
2012/UNEPGlobalFoodConsumption. pdf.
UNPD (United Nations Population Division) (2018), World urbanization prospects: 2018 revision. https://data.worldbank.org/indicator/SP.URB.TOTL.IN.ZS (Accessed 15 January 2019).
Wilson, J., Anielski, M. (2005), Ecological Footprints of Canadian Municipalities and Regions, the Canadian Federation of Canadian Municipalities, Retrieved from. 29Wwp.2000: 25. http://www.anielski.com.
Zhao, Sh., Ohgai, A. (2015), " Asian City Planning for a Sustainable Urban Society",Journal of Frontiers of Architectural Research: 251-252.
Zhen, Du, (2017), Ecological Footprint Analysis Based on Changing Food Consumption in a Poorly Developed Area of China, Sustainability 2017, 9, 1323; doi:10.3390/su9081323: 1-18. www.mdpi.com/journal/sustainability.
)
