آشکارسازی و شبیه‌سازی تغییرات کاربری اراضی شهر جدید پردیس با سنجه‌های سیمای سرزمین تا سال 2040

هدایت, سید مهدی; داودپور, زهره; ذاکرحقیقی, کیانوش

آشکارسازی و شبیه‌سازی تغییرات کاربری اراضی شهر جدید پردیس با سنجه‌های سیمای سرزمین تا سال 2040

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری تخصصی، گروه شهرسازی گرایش برنامه ریزی شهری ، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی

² هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

³ دانشیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

چکیده

مقدمه: وضعیت سیمای سرزمین، یکی از عوامل کلیدی انتخاب محل سکونت، فعالیت و رضایت‌مندی مردم است. با توجه به آثار منفی ناشی از استفاده نامناسب از سرزمین و تغییر کاربری اراضی، آگاهی و شناخت روند تغییرپذیری، در ارزیابی آثار زیست محیطی ناشی از توسعه به منظور طرح و مدیریت پایدار سرزمین ضروری است.

هدف: این مقاله کوشیده است تا تغییرات پوشش اراضی شهر جدید پردیس را با استفاده از روش‌ سنجه‌های سیمای سرزمین طی سال‌های 2000-2020 مورد بررسی و این تغییرات را برای سال 2040 آشکارسازی و شبیه‌سازی کند.

روش‌شناسی تحقیق: این پژوهش از لحاظ هدف‌گذاری کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی است. روش گردآوری داده‌ها به صورت میدانی و با بهره‌گیری از سایت‌های مرجع تصاویر ماهواره‌ای می‌باشد. در مطالعه حاضر از تصاویر ماهواره لندست سنجنده TM و OLI برای بررسی تغییرات و تحولات فضایی (کاربری اراضی) ایجاد شده از مدل زنجیره‌ای Markov و سلول‌های خودکار ca Markov و از نرم‌افزارهای Arc/Gis، Envi 5.3 و Fragstats 2.4 استفاده گردید.

قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو این پژوهش شهر جدید پردیس براساس تقسیمات سیاسی سال 1395 است.

یافته‌ها و بحث: نتایج حاصل از پیش‌بینی تغییرات در سال 2040 نشان می‌دهد که مناطق بایر شهر جدید پردیس نسبت به سال سال 2020 کاهش چشمگیر نزدیک به 130 هکتار دارد. مناطق انسان ساخت در سال 2040 نیز افزایش تقریباً 5 درصدی نسبت به سال 2020 دارد و این میزان به 1113 هکتار می‌رسد که نسبت به سال 2020 افزایش تقریباً 75 هکتاری را دارد.

کلیدواژه‌ها