برنز، پیتر.م.1385، درآمدی بر مردم شناسی گردشگری، ترجمه هاجر هوشمندی، چاپ اول، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، پ ژوهشکده مردم شناسی.
بروج، اشکان.1391، مطالعه تطبیقی اقامتگاه های بوم گردی مناطق بیابانی از منظر توسعه پایدار گردشگری، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت جهانگردی گرایش بازاریابی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، صص250-1.
بوزر جمهری، خدیجه.1396، توسعه اقامتگاه های بوم گردی در کشور، استان ها و شهرستان فردوس، همایش منطقه ای ظرفیت های گردشگری توسعه شهرستان فردوس، دانشگاه فردوسی مشهد، صص17-1.
پاپلی یزدی، محمد حسین؛ سقایی، محسن.1385،گردشگری(ماهیت و مفاهیم)، چاپ اول، انتشارات سمت.
توکلان، علی؛ داوری؛ آی تک.1۳۹۶، اقامتگاه های بوم گردشگری فرصتی برای توسعه پایدار مطالعه موردی: ظرفیت های بوم گردشگری استان آذربایجان شرقی، کنفرانس بین المللی پژوهشهای نوین در عمران، معماری، مدیریت شهری و محیط زیست، کرج، موسسه آموزش عالی شهریار.
حسام، مهدی.1398، شناسایی موانع تأسیس و توسعه اقامتگاه های بومگردی در نواحی روستایی استان گیلان، پژوهش های روستایی، دوره10، شماره3، صص 559-546.
درام، اندی؛ مور، آلن.1387، ترجمه کلانتری، محسن؛ راهنمای مدیران و برنامه ریزان حفظ محیط زیست- جلد اول: آشنایی با بوم گردی، شکراله زاده، قدیر، انتشارات نشر دانش.
راست قلم، مهدی؛ امیری، شهرام؛ مولایی، احمد رضا؛ خلیل مقدم، بیژن.1392، سنجش اندازه تحقق پذیری مشارکت در مدیریت بوم اقامتگاه های بیابانی با استفاده از روش smart(مطالعه موردی: بوم اقامتگاه بیابانی متین آباد)، نگرش های نو در جغرافیای انسانی، دوره 5، شماره3، صص80-71.
ربانی، راضیه،1397، بررسی پتانسیلهای اقامتگاههای بومگردی در توسعه ی گردشگری نسل سوم، موردپژوهی: اقامتگاههای بومگردی استان اصفهان. پایان نامه ی کارشناسی ارشد دانشکده ی پژوهشهای عالی هنر و کارآفرینی. دانشگاه اصفهان.
رضوانی، محمد رضا؛ عزیزی، ثریا.1397، تأثیر اقامتگاههای بومگردی بر توسعه روستایی، مجموعه مقالات دومین همایش ملی چشم انداز توسعه پایدار روستایی ایران، دانشگاه خوارزمی، صص9-1.
سادین، حسین؛ پورطاهری، مهدی، 1399، ارزیابی چرخه عمر اقامتگاه های بوم گردی مورد مطالعه: منطقه ترکمن صحرای استان گلستان، برنامه ریزی و آمایش فضا (مدرس علوم انسانی)، دوره 24، شماره3، صص229-201.
سازمان ایرانگردی وجهانگردی،1382، بررسی سیاست های وبرنامه های توسعه جهانگردی در جمهوری اسلامی ایران، ناشر دانشگاه علامه طباطبایی.
سجاسی قیداری و همکاران، 1398، کسب و کارهای مسئولانه: سنجش سطح مسئولیت پذیری زیست محیطی صاحبان اقامتگاه های بوم گردی مطالعه موردی: خراسان رضوی، برنامه ریزی و توسعه گردشگری، دوره8، شماره 31، صص132-115.
سلطانی، سید محسن، 1391، بررسی عوامل موثر براحساس امنیت گردشگران خارجی در اصفهان، پژوهش های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، دوره1، شماره1، صص58-39.
عزمی، آئیژ.1399، نقش آینده پژوهی در توسعه اقامتگاه های بوم گردی بر پایه ابر رویداد کرمانشاه 2020 ، پنجمین کنگره ملی تاریخ دانان ایران(دانش تاریخ، کارکرد مدنی، اشتغال و کارآفرینی)، دانشگاه رازی.
عنابستانی، علی اکبر، گیاهی، حسن، جوانشیری، مهدی.1397، بررسی و تحلیل آثار ایجاد اقامتگاههای بوم گردی بر توسعه سکونتگاههای روستایی در روستای رادکان شهرستان چناران، برنامه ریزی فضایی، دوره8، شماره2، صص24-1.
فاضلی،محمد؛ صالحی،سید جعفر.1392، شکاف نگرش، دانش و رفتار زیست محیطی گردشگران، شکاف نگرش، دانش و رفتار زیست محیطی گردشگران، دوره8، شماره 22، صص168-142.
قنبری، یوسف؛ کاظمی، زهرا؛ کاظمی، عاطفه.1396، برنامه ریزی توسعه پایدار گردشگری با تأکید بر خانههای اکولوژیکی مطالعه موردی بخش هنز، برنامه ریزی کالبدی، دوره4، شماره 2، 109-93.
کاظمیان، صادق؛ ملک زاده، غلامرضا؛ فراهی، محمدمهدی، خوراکیان، علیرضا،(1399)، کشف مولفه های مسئولیت پذیری اجتماعی مدیران اقامتگاه های بوم گردی ایران، مطالعات اجتماعی گردشگری، دوره8، شماره 16، 168-145.
منظم اسماعیل پور، علی؛ رمضانی، الهام؛ نعمتی، نونا.۱۳۹۵، نگاهی بر معماری پایدار در سکونتگاه های بومی (نمونه موردی:روستای ریاب)، پنجمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم جغرافیا و برنامه ریزی، معماری و شهرسازی، تهران، مرکز راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار -موسسه آموزش عالی مهر اروند.
موحد، علی؛ کهزادی، سالار.1389، تحلیل عوامل موثر بر توسعه گردشگری استان کردستان با استفاده از مدل SWOT ، مجله پژوهشی وبرنامه ریزی شهری، دوره1، شماره2، 102-85.
الوانی، سیدمهدی؛ پیروزبخت، معصومه.1385، فرآیند مدیریت جهانگردی، چاپ اول، چاپ غزال، دفتر پژوهش های فرهنگی.
همایون، محمد هادی؛ راموز، ادریس، دعایی، مهدی.1396، ارزیابی تأثیرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی اقامتگاههای بوم گردی استان کرمان، اتاق بازرگانی، صنایع و معادن استان کرمان
Bardolet, E., Sheldon, P. J.2008. Tourism in Archipelagos Hawai’i and the Balearics. Annals of Tourism Research, Vol. 35, No. 4, pp. 900–923.
Bardolet, E., Sheldon, P. J. 2008. Tourism in Archipelagos Hawai’i and the Balearics. Annals of Tourism Research, Vol. 35, No. 4, pp. 900–923.
Fatimah, Titin.1991, The impacts of rural tourism initiatives on cultural landscape sustainability in Borobudur area, Procedia Environmental Sciences, vol 28, pp. 567 - 577.
Friedel, M. Chewings, V.2008. Refining regional - development strategies - using a systems approach. Central Australian Tourism. working paper 29. Desert knowledge crc.
Friedel, M. Chewings, V. 2008. Refining regional - development strategies - using a systems approach. Central Australian Tourism. working paper 29. Desert knowledge crc.
Hawkins, D. E., 2004. A protected areas ecotourism competitive cluster approach to catalyse biodiversity conservation and economic growth in Bulgaria, Journal of Sustainable Tourism, Vol 12, No 3, pp. 219-244.
Jafari, J. 2017. Encyclopedia of Tourism. USA: Routledge.
Lane, B. 2001, Rural Tourism: Global overviews; Rural Tourism Management, Sustainable Management and Sustainable Practice, Tilburg: Tilburge University Press.
Sugiarti , R. Ernawati , D. Birtles , A.2015. The potential for developing ecologically sustainable rural tourism in Surakarta, Indonesia: a case study, ASEAN Journal on Hospitality and Tourism, vol2, no2. pp. 78-90.
Wood,Megan Epler.2002, Ecotourism, principles, practices & policies for sustainability. UNEP
Daldrup, Ulrich,2017, Business Plan for an Eco Resort in Vietnam, technology art science.
Taghvai, M. Hosseinekhah, H. (2018), Tourism Development Planning Based on Futures Studies and Scenario Case Study: Yasouj, Journal of Tourism Planning and Development Vol.6, No.23,4-6