1
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران
2
استادیار گروه جغرافیا، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران
چکیده
مقدمه: رشد شتابان جمعیت شهری و به تبع آن نیاز به مسکن از یک سو و جلوگیری از گسترش بیرویه شهرها برای استفاده بهینه از زمینهای شهری و رفع مشکلات و معضلات سیما، فضا، مسائل زیست محیطی و از سوی دیگر، بلندمرتبهسازی و الگوی شهر فشرده را در راستای توسعه پایدار شهری در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه مطرح کرده است. هدف: در راستای حل مسائل امروزی و آینده شهر، راهبرد شهر فشرده و پروژههای بلندمرتبهسازی میتواند محور توسعه آتی شهرها قرار گیرد. براین اساس در این مطالعه سعی شده است که به تحلیل فضایی- مکانی پدیده بلندمرتبهسازی در کلانشهر تبریز پرداخته شود. روش شناسی: تحقیق حاضر کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی بوده است و پس از جمعآوری اطلاعات، دادهها و نقشههای مورد نیاز تحقیق نسبت به ایجاد پایگاه داده و رقومیسازی نقشهها و وارد ساختن دادههای جدولی در پایگاه GIS اقدام شد و جهت تحلیل آماری از نرمافزار Spss استفاده گردید. قلمرو جغرافیایی پژوهش: محدوده پژوهش در این مطالعه کلانشهر تبریز می باشد. یافتهها و بحث:نتایج تحقیق نشان داد، با لحاظ کردن میانگین معیار 5/9 در بلندمرتبهسازی ابعاد عملکردی در منطقه مورد مطالعه مورد توجه قرار نگرفته است و با لحاظ کردن میانگین معیار 2 در بلندمرتبهسازی ابعاد هویتی (از نظر محقق) نیز مورد توجه قرار نگرفته سبب رد شدن آن گردیده است. از طرف دیگر با لحاظ کردن میانگین معیار 2 در بلندمرتبهسازی ابعاد زیبایی شناختی مورد توجه قرار نگرفته و در این مورد نیز سبب رد شدن این فرضیه شده است. نتیجهگیری: در نهایت این نتیجه حاصل گردید که بلندمرتبهسازی در کلانشهر تبریز براساس معیارهای شهرسازی شکل نگرفته است.
)
