اسحاقی میلاسی، فاطمه و محمودی، بیت الله. (1397). ارزیابی و اولویت‌بندی معیارها و شاخص‌های معیشت پایدار روستایی ایران با استفاده از روش دلفی. راهبردهای توسعه روستایی، 5(2)، 217-232.
جمعه پور، محمود، کیومرث، نرگس. (1391). بررسی اثرات گردشگری بر دارایی ها و فعالیت های معیشتی مردم در چارچوب معیشت پایدار گردشگری، مطالعه موردی روستای زیارت. مطالعات مدیریت گردشگری، 7(17)، 73-92.
حیدری ساربان وکیل، عبدپور علیرضا(۱۳۹۸). عوامل بهبود معیشت پایدار روستایی از دیدگاه ساکنان محلی، مطالعه موردی: شهرستان اردبیل. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۱۹(۵۴)، ۴۶-۲۳.
رکن الدین افتخاری، عبدالرضا، موسوی، سید محمد، پورطاهری، مهدی و فرج زاده اصل، منوچهر. (1393). تحلیل نقش تنوع معیشتی در تاب‌آوری خانوارهای روستایی در شرایط خشکسالی مطالعة موردی: مناطق در معرض خشکسالی استان اصفهان. پژوهش های روستائی، 5(3)، 639-662.
سعیدی، عباس و حسینی حاصل، صدیقه. (1388). شالوده مکانیابی و استقرار روستاهای جدید. تهران: انتشارات شهیدی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی.
سجاسی قیداری، حمداله، صادقلو، طاهره و شکوری فرد، اسماعیل. (1395). سنجش سطح دارایی های معیشتی در مناطق روستایی با رویکرد معیشت پایدار (مطالعة موردی: روستاهای شهرستان تایباد). مجله پژوهش وبرنامه ریزی روستایی، 5(1)، 215-1.
سازمان مدیریت و برنامهریزی استان گیلان. (1395). سالنامه آماری استان گیلان، معاونت آمار و اطلاعات.
شرفی، زینب، نوری پور، مهدی, کرمی دهکردی، اسماعیل. (1396). بررسی وضعیت سرمایه های معیشت و پایداری آن ها در خانوارهای روستایی (مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان دنا). علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 13(2)، 51-70.
صرافی، مظفر و شمسایی، مصطفی. (1393). چارچوب معیشت پایدار: راهبردی برای بقا و ارتقای خانوار در سکونتگاه های غیررسمی. صفه، 24(65)، 79-94.
مطیعی لنگرودی، سید حسن. (1384) برنامه ریزی روستایی با تاکید بر ایران. چاپ دوم. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی، مشهد.
مطیعی لنگرودی، سیدحسن، قدیری معصوم، مجتبی، رضوانی، محمد رضا، نظری، عبدالحمید، صحنه، بهمن. (1390). تأثیر بازگشت مهاجران به روستاها در بهبود معیشت ساکنان (مطالعهی موردی: شهرستان آق‌قلا). پژوهش های جغرافیای انسانی، 78 (4)، 67-84.
مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری نفوس و مسکن، شهرستان رودبار در سال 1395. تهران: مرکز آمار ایران.
نوروزی، مرضیه و حیاتی، داریوش. (1394). سازه‌های مؤثر بر معیشت پایدار روستایی از دیدگاه کشاورزان استان کرمانشاه. علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 11(1)،127-144.
هزارجریبی، جعفر و صفری شالی، رضا. (1388). بررسی رضایت از زندگی و جایگاه احساس امنیت در آن (مطالعه در بین شهروندان تهرانی). انتظام اجتماعی، 1(3)، 7-28.
Belcher, B., Bastide, F., Castella, J. C., & Boissière, M. (2013). Development of a village-level livelihood monitoring tool: A case-study in Viengkham District, Lao PDR. International Forestry Review, 15(1), 48-59.
Chambers, R., & Conway, G. (1992). Sustainable rural livelihoods: practical concepts for the 21st century. Institute of Development Studies (UK).
Ellis, F. (2000). Rural livelihoods and diversity in developing countries. Oxford university press.
Ellis, F., & Biggs, S. (2001). Evolving themes in rural development 1950s‐2000s. Development policy review, 19(4), 437-448.
Fouracre P. (2001). Transport and sustainable rural livelihoods. Rural Travel and Transport Program, 5(3a): 1-9.
Hua, X., Yan, J., & Zhang, Y. (2017). Evaluating the role of livelihood assets in suitable livelihood strategies: Protocol for anti-poverty policy in the Eastern Tibetan Plateau, China. Ecological Indicators, 78, 62-74.
Morse, S., & McNamara, N. (2013). The theory behind the sustainable livelihood approach. In Sustainable livelihood approach (pp. 15-60). Springer, Dordrecht.
Mukisa, N., Zamora, R., & Lie, T. T. (2020). Assessment of community sustainable livelihoods capitals for the implementation of alternative energy technologies in Uganda–Africa. Renewable Energy, 160, 886-902.
Quandt, A. (2018). Measuring livelihood resilience: The household livelihood resilience approach (HLRA). World Development, 107, 253-263.
Turton, C. (2000). The sustainable livelihoods approach and programme development in Cambodia. London: Overseas Development Institute.
)
