1
دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
2
استادیار گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
10.22034/jget.2022.153132
چکیده
مقدمه: در دهه‌های اخیر لزوم پرداختن به بعد جدیدی از توسعه تحت عنوان بعد زیست‌محیطی باهدف مدیریت و نگهداری منابع طبیعی و جهت‌دهی به تحولات و ساختارهای رشد و فناوری و تأمین نیازها و رضایتمندی همه نسل‌ها، بیش‌ازپیش احساس می‌شود؛
هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر، بررسی نحوه تحقق پذیری شاخص‌های شهرسازی بیوفیلیک در محور گردشگری دریاچه مهارلو می‌باشد.
روش شناسی تحقیق: در روش میدانی از نظرات 30 متخصص در قالب مصاحبه و از نظرات 391 نفر از شهروندان در غالب پرسشنامه بهره گرفته شد. نحوه انتخاب نمونه‌ها به‌ترتیب به‌صورت گلوله‌برفی و تصادفی بوده است. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از آزمون T، تکنیک SWOT و QSPM استفاده‌شده است.
یافته ها و بحث: در میان مؤلفه‌های تأثیرگذار بر الگوی بیوفیلیک در محور گردشگری دریاچه مهارلو، به ترتیب مؤلفه‌های دسترسی به پهنه‌های آبی، میزان گذراندن اوقات‌فراغت در فضاهای سبز و سرانه فضای سبز به ترتیب با میانگین وزنی8/28، 6/74 و 5/96 می‌توانند بیشترین تأثیرگذاری را درجهت توسعه الگوی بیوفیلیک داشته باشند؛ در میان شاخص‌های مؤثر، زیرساخت‌ها و شرایط لازم، فعالیت‌های بیوفیلیک، سازمان‌ها و نهادهای بیوفیلیک و نگرش‌ها و آگاهی‌ها به ترتیب بیشترین تأثیرگذاری را به خود اختصاص داده‌اند؛ این شاخص‌های به ترتیب دارای میانگین وزنی 5/44، 4/60، 4/46 و 3/98 می‌باشند.
نتایج: با استفاده از تکنیک SWOT و QSPM و با توجه به شرایط محدوده موردمطالعه به تدوین و اولویت‌بندی استراتژی‌ها پرداخته شد که بر اساس نتایج به‌دست‌آمده 6 استراتژی تهاجمی تدوین و بر اساس استراتژی‌های تدوین‌شده، پیشنهادات و برنامه‌هایی برای تحقق الگوی بیوفیلیک ارائه شد.
)
