3
دانشیار ,مدیرگروه شهرسازی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
چکیده
افزایش جمعیت شهرنشینی، صنعتی شدن، تغییر خصوصیات رفتاری مردم باعث شده است که استفاده از تفریح و تفرج به شکل جدیدی مورد توجه قرار گیرد. هدف اصلی این پژوهش تعیین و ارزیابی توان اکولوژیک گردشگری استان کردستان است. جهت ارزیابی توان اکولوژیکی استان کردستان از مدل مخدوم استفاده شد. معیارهای به کار رفته در این پژوهش شامل طبقات شیب، خاکشناسی، پوشش‌گیاهی، زمین‌شناسی، داده‌های اقلیمی می‌باشد. با در نظر گرفتن تمامی معیارهای مورد نیاز مدل و با روی هم‌گذاری این لایه‌ها در مدل اکولوژیکی مخدوم، مشخص شدکه بیشتر مناطق استان کردستان توانایی زیادی را در توسعه تفرج گسترده دارند. با توجه به اطلاعات بدست آمده طبقه اول تفرج گسترده 55/21660 کیلومتر است که 23/96 درصد از مساحت استان را جهت توسعه گردشگری گسترده به خود اختصاص داده است. وجود زیر ساختهایی چون جاده‌های و کاربری فعلی اراضی که بیشتر آن ملی و دارای پوشش جنگلی می‌باشـد منطقـه بـرای تفـرج گسـترده دارای توان بالایی است. در انطبقاق نقشه کاربری اراضی کاربری چهار کاربری جنگل، مراتع، بیشه‌زار و تالاب را به عنوان جاذبه‌های اکوتوریسمی در نظر گرفته شد که این کاربری‌ها امکان توسعه اکوتوریسم را دارد و به دلیل کوهستانی بودن منطقه گردشگری مناطق جنگلی می‌تواند مورد توجه قرار گیرد و به دلیل وجود تالاب‌ها در استان کردستان امکان فعالیت‌های آبزی پروری وجود دارد. وجود رودخانه‌های متعدد برای فعالیت اکوتوریسمی به عنوان یکی از مهم‌ترین توانمندی‌های بسیار مهم جذب گردشگر در این منطقه است است
رشیدیان, سمیه, مولائی هشجین, نصرالله, & زالی, نادر. (1401). ارزیابی توان اکولوژیک استان کردستان به منظور برنامه ریزی و توسعه اکوتوریسم. مهندسی جغرافیایی سرزمین, 6(3), -.
MLA
سمیه رشیدیان; نصرالله مولائی هشجین; نادر زالی. "ارزیابی توان اکولوژیک استان کردستان به منظور برنامه ریزی و توسعه اکوتوریسم". مهندسی جغرافیایی سرزمین, 6, 3, 1401, -.
HARVARD
رشیدیان, سمیه, مولائی هشجین, نصرالله, زالی, نادر. (1401). 'ارزیابی توان اکولوژیک استان کردستان به منظور برنامه ریزی و توسعه اکوتوریسم', مهندسی جغرافیایی سرزمین, 6(3), pp. -.
VANCOUVER
رشیدیان, سمیه, مولائی هشجین, نصرالله, زالی, نادر. ارزیابی توان اکولوژیک استان کردستان به منظور برنامه ریزی و توسعه اکوتوریسم. مهندسی جغرافیایی سرزمین, 1401; 6(3): -.
)
