آقاییزاده، اسماعیل؛ فرهادی، حسام و محمودزاده، ربابه و آقایی زاده، سعید. (1396). طرح پژوهشی ارزیابی بازآفرینی شهری برپایه توسعه پایدار شهری، نمونه شهر رشت، اداره کل راه و شهرسازی استان گیلان، وزارت راه و شهرسازی.
آئینی، محمد (1388). بازآفرینی بافت‌های فرسوده و نابسامان شهری، چالش‌ها، فرصت‌ها و پیشنهاد استراتژی‌های مناسب مداخله با استفاده از تکنیک سوات، همایش سیاست های توسعه مسکن در ایران، جلد اول، وزارت مسکن و شهرسازی، دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسکن، تهران.
امینی، میلاد؛ صارمی، محمدرضا و قالیباف، محمدباقر (1397). جایگاه حکمروایی شهری در فرآیند بازآفرینی بافت فرسوده شهری (مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران)، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 31 (3)، 202-217.
ایراندوست، کیومرث و پاکزاد، عرفان (1394). ارزیابی دگرگونی کیفیت زندگی در سکونتگاههای غیررسمی در دهه گذشته (مطالعه موردی: دولت آباد کرمانشاه)، فصلنامه علمی – پژوهشی رفاه اجتماعی، 15 (57)، 151-177.
پاتر، آر و ایونز، بی. وبی. آل (1384). شهر در جهان در حال توسعه، ترجمه کیومرث ایراندوست و همکاران، تهران: انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
پوراحمد، احمد؛ کشاورز، مهناز؛ علی اکبری، اسماعیل و هادوی، فرامرز (1396). بازآفرینی پایدار بافت‌های ناکارآمد شهری (مورد مطالعه: منطقه 10 تهران)، فصلنامه آمایش محیط، 10 (37)، 167-194.
پیران، پرویز (1382). اجتماعات آلونکی پدیده‌ای فراتر از حاشیه و حاشیه نشینی، ماهنامه شهرداریها، 3 (32).
حاجی پور، خلیل (1386). مقدمه‌ای بر سیر تحول و تکوین رویکردهای مرمت شهری (دوره زمانی بعد از جنگ جهانی اول تا آغاز هزاره سوم)، فصلنامه شهرشناسی اندیشه ایران شهر، 2 (9-10)، 21-42.
حقیریان، شیدا؛ ایزدی، محمدسعید، کریمی مشاور، مهرداد و نقدی، اسداله (1395). خیابان مداری؛ رویکردی نو در بازآفرینی سکونتگاههای غیررسمی (نمونه موردی: ساوه)، مطالعات محیطی هفت حصار، 5 (18)، 53-68.
حقیریان، شیدا؛ ایزدی، محمدسعید؛ کریمی مشاور، مهرداد و نقدی، اسداله (1395). خیابان مداری؛ رویکردی نو در بازآفرینی سکونتگاههای غیررسمی (نمونه موردی: ساوه)، مطالعات محیطی هفت حصار، سال پنجم، شماره هجدهم، صص 68-53.
حناچی، پیروز و فدایی نژاد، سمیه (1393). تدوین چارچوب مفهومی حفاظت و بازآفرینی یکپارچه در بافت‌های فرهنگی – تاریخی، نشریه هنرهای زیبا، (46)، 15-26.
خان محمدی، عصمت؛ سرور، رحیم و استعلاجی، علیرضا (1399). آینده نگاری تحولات اسکان غیررسمی در پهنه‌ی جنوبی حریم کلان شهر تهران، فصلنامه علمی – پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال دوازدهم، شماره سوم، صص 170-149.
داداش پور، هاشم و علیزاده، بهرام (1390). اسکان غیررسمی و امنیت تصرف زمین، چاپ اول، تهران: انتشارات آذرخش.
داوودپور، زهره (1384). کلان شهر تهران و سکونتگاههای خودرو، چاپ اول، تهران: نشر مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری.
رضایی، محمدرضا و کریمی، ببراز (1395). نقش استراتژی‌های توسعه شهری CDS در ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی با تلفیق مدل‌های ANP و SWOT (مطالعه موردی: شهرک بهار شیراز)، فصلنامه برنامه ریزی منطقه‌ای، سال 6، شماره 22، صص 120-109.
سرور، هوشنگ و امین زاده، سیامک (1398). تبیین علل شکل گیری اسکان‌های غیررسمی و ارائه راهکارهای بهینه جهت ساماندهی آنها (مطالعه موردی: محله علی آباد بوکان)، جغرافیا و روابط انسانی، دوره 2، شماره 3، صص 42-17.
شیبانی مقدم، فرشته؛ سرور، رحیم و اسدیان، فریده (1398). ارزیابی میزان موفقیت طرح‌های ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی زاهدان، فصلنامه علمی – پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال یازدهم، شماره دوم، صص 216-203.
صرافی، مظفر (1381). به سوی نظریه‌ای برای ساماندهی اسکان غیررسمی - از حاشیه نشینی تا متن شهرنشینی، نشریه هفت شهر، 3 (8)، 5-11.
صفرآبادی، اعظم؛ مویدفر، سعیده؛ وارثی، حمیدرضا و بلاغی، رسول (1395). رویکردهای توانمندسازی مناطق حاشیه‌ای شهری؛ موردشناسی: سکونتگاه غیررسمی حسن آباد یزد، جغرافیا و آمایش شهری – منطقه‌ای، شماره 19، صص 230-217.
عباسی لیوسی، زهرا؛ امانپور، سعید و صفایی پور، مسعود (1397). برنامه ریزی راهبردی به منظور توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی؛ مطالعه موردی: شهرک پیام نور دزفول، فصلنامه شهر پایدار، دوره 1، شماره 4، صص 107-89.
عندلیب، فتانه (1389). مجموعه‌ها، مراکز تاریخی و سیر تحول جنبش حفاظت و صیانت از آثار معماری، فصلنامه شهرسازی و معماری آبادی، 14 (45)، 61-78.
فرجی ملائی، امین (1389). انواع روش‌های مداخله در بهسازی و نوسازی شهری، ماهنامه اطلاع رسانی، آموزشی و پژوهشی شوراها، (54)، 34-46.
محمدی، محمدعلی و شمس، مجید (1396). تحلیلی بر نابرابری‌های فضایی – کالبدی و تأثیر آن بر رضایتمندی ساکنان (مطالعه موردی: سکونتگاه غیررسمی شهر همدان (کوی ولیعصر))، فصلنامه علمی پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 10 (1)، صص 109-124.
مشکینی، ابوالفضل، پرهیز، فریاد و تفکری دوبخشری، اکرم (1389). تحلیلی بر سکونتگاههای امید و یاس در کلانشهرهای جهان در حال توسعه با رویکردی اقتصادی، فصلنامه هفت شهر، 2 (29-30)، 31-53.
مفیدی، مهرانوش (1393). «رویکردها و سیاست‌های نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار)»، پایان نامه دکتری شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
ملکی، سعید؛ امان پور، سعید و زادولی خواجه، شاهرخ (1396). سازمان یابی فضایی و گسترش سکونتگاههای غیررسمی در کلان شهر تبریز، پژوهش‌های جغرافیایی برنامه ریزی شهری، دوره 5، شماره 1، صص 106-89.
منجزی، نورمحمد و اسدی عزیزآبادی، مهسا (1398). بازآفرینی سکونتگاههای غیررسمی در حاشیه شهرها با تاکید بر برنامه ریزی استراتژیک کمی (QSPM): محله هادی آباد شهر قزوین، جغرافیا و روابط انسانی، دوره 1، شماره 4، صص 263-245.
نژاد ابراهیمی، احد و نژداغی، نسترن (1397). تدوین چارچوب مفهومی بازآفرینی شهری اجتماع محور مبتنی بر آموزش در بافت‌های تاریخی، دانش شهرسازی، 2 (3)، 21-34.
نصیری هندخاله، اسماعیل و سالاری نیا، مرضیه (1396). تحلیل عوامل مؤثر در بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله 20 منطقه 17 شهر تهران)، فصلنامه علمی – پژوهشی جغرافیایی سرزمین، 14 (55)، 135-148.
ویسی، رضا؛ خاکپور، براتعلی، رستگار، محسن، میرجعفری، راضیه السادات و احمدی، سجاد (1395). تحلیل فضایی عوامل مؤثر بر رشد نامتعادل کالبدی شهر رشت با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، 3 (1)، 1-16.
ویسی، فرزاد؛ مرادی، اسکندر و دیوانی، آرمان (1399). مقایسه ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در محله‌هایی با بافت فرسوده و غیررسمی شهری (مطالعه موردی: شهر مریوان)، پژوهش‌های جغرافیایی برنامه ریزی شهری، 8 (1)، صص 45-71.
هال، پیتر (1992). برنامه ریزی شهری و منطقه‌ای، ترجمه جلال تبریزی، تهران: انتشارات شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری.
Clarke, Jaclyn (2008). “Formulizing the Informal” M.A. Dissertation, Dal House University.
Hofmann, P., Taubenböck, H., & Werthmann, C. (2015). Monitoring and modelling of informal settlements-A review on recent developments and challenges. In 2015 joint urban remote sensing event (JURSE) (pp. 1-4). IEEE.
Khalifa, M. (2015). Evolution of informal settlements upgrading strategies in Egypt: From negligence to participatory development, Ain Shams Engineering Journal, Vol.6, No.4, pp.1115 –1159.
Korkmaz, C., & Balaban, O. (2020). Sustainability of urban regeneration in Turkey: Assessing the performance of the North Ankara Urban Regeneration Project. Habitat International, 95, 102081.
Mirwais, F (2016). Factors behind the Growth of Informal Settlements in Kabul, 6thACAU 2016 conference papers, DOI: 10.13164/ACAU.FA2016.9.
Purewal, N.K. (2000), “Living in Margins: Social Access to Shelter in Urban South Asian” Alder Shot.
Roberts, P., & Sykes, H. (2000). Urban Regeneration, Handbook, Londan: Sage Publications.
Santos, A., & Virtudes, A. (2020). Housing Planning for Informal Settlements: Pante-Macassar (East Timor). KnE Engineering, 14-25.
Stadel, S. (1974), “The Structure of Squatter Settlements in Medellin”, Colombia, Area, Insti
UN- Habitat (2003), “The Challenge of Slums” Global Report on Human Settlements”, London, Earth Scan.
Urban Task Force. (1990). Toward an Urban Renaissance, A Report of Urban Task Force 1990, UK.
)
