TY - JOUR ID - 134718 TI - اولویت‌بندی معیارهای طراحی و تبدیل خیابان به پیاده‌راه به منظور توسعة گردشگری در بافت تاریخی JO - مهندسی جغرافیایی سرزمین JA - JGET LA - fa SN - 2538-1490 AU - قوچانی, محیا AU - تاجی, محمد AD - دانش آموخته کارشناسی ارشد، مهندسی معماری، دانشکده فنی پسران سمنان، دانشگاه فنی و حرفه‌ای استان سمنان، سمنان، ایران. AD - استادیار ، مهندسی معدن، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران. Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 6 IS - 1 SP - 129 EP - 145 KW - پیاده‌راه KW - احیاء بافت تاریخی؛ توسعة گردشگری؛ تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP)؛ تحلیل سوات DO - N2 - مقدمه: ایجاد مسیرهای پیاده با هدف تأمین نیازهای گردشگری و در جهت معرفی بافت به گردشگران از اقداماتی است که می­تواند خود به عنوان قدمی مثبت در راستای باززنده­سازی و حفاظت بافت تلقی گردد. قابلیت جذب گردشگری نه تنها برآورنده نیازهای ساکنین بافت است، بلکه به عنوان ضرورتی جهت حل مشکلات حفاظتی بافت نیز به­شمار می­رود. با بیان اینکه امروزه نقش عابر پیاده در شهر و به خصوص بافت­های کهن بسیار کمرنگ­تر از پیش است، این پژوهش درصدد یافتن راهکارهای لازم جهت طراحی پیاده­راه در بافت­های تاریخی می­باشد. هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی اصول و معیارهای لازم جهت طراحی مسیر پیاده به عنوان عامل تأثیرگذار بر ارتقای روحیة تاریخی- فرهنگی محله برای جذب گردشگر و افزایش حضورپذیری و احیای بافت تاریخی، می­باشد. نمونة مورد مطالعه در این پژوهش، بافت تاریخی- گردشگری محور خیابان امام در شهر سمنان است. روش‌شناسی: ابتدا اطلاعات محدودة مورد مطالعه، جمع­آوری گردیده و با استفاده از تحلیل یکپارچه "سوات"، عوامل درونی (نقاط قوت و ضعف) و عوامل بیرونی (فرصت­ها و تهدید­ها) مؤثر بر تبدیل خیابان امام سمنان به پیاده­راه در بافت تاریخی، مشخص شده و با روش دلفی و استفاده از نظرات 10 نفر کارشناس خبره در زمینة شهرسازی و مرمت ابنیه تاریخی، وزن­دهی شده­اند.  سپس با استفاده از مطالعات و تجربیات پیشین، معیارهای کیفی مؤثر بر قابلیت پیاده­مداری، استخراج و به کمک روش تحلیل سلسله­مراتبی "ای. اچ. پی"، اولویت­بندی شده­اند. قلمرو جغرافیایی: بافت تاریخی- گردشگری محور خیابان امام در شهر سمنان است. یافته‌ها: نتایج نشان داد که نقاط قوت، زمینه­هایی را برای استفاده از فرصت­ها در محور تاریخی خیابان امام سمنان ایجاد می­کند و قابلیت تبدیل شدن به پیاده­راه را دارد. سپس معیارهای ارتقای کیفیت پیاده­راه محور مورد مطالعه با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، اولیت­بندی شد که به ترتیب شامل نفوذپذیری و دسترسی، تنوع کاربری و فعالیت، کالبد بافت و مسیر می­باشند. نتیجه‌گیری: در پایان براساس مطالعات و تحلیل صورت گرفته، طرح پیشنهادی جهت ارتقای قابلیت پیاده­مداری محور مذکور ارائه شده است که می­تواند زمینه­ای مناسب برای تسهیل و تشویق پیاده­روی و توسعة گردشگری را فرهم نماید. UR - https://www.jget.ir/article_134718.html L1 - https://www.jget.ir/article_134718_eb328db65b9b73f428bb91e448ab889a.pdf ER -