انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-تحلیلی بر فقر شهری در استان کردستان11450413FAرحمت بهرامیاستادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانJournal Article20170308-<strong>اصولاً افزایش رفاه اقتصادی مردم و کاهش فقر یکی از اهداف اصلی برنامههای توسعه اقتصادی در هرکشور محسوب میگردد. </strong><strong>یکی از راههای </strong><strong>سنجش فقر، از طریق شاخصهای اقتصادی است.</strong><strong> هدف این نوشتار در پاسخ به این سوال انجام گرفته است که روند تغییرات خط فقر و شدت فقر در مناطق شهری استان کردستان طی دوره </strong><strong>(90-1387)</strong><strong> چگونه بوده است؟ </strong><strong>این مطالعه تحلیلی با استناد به دادههای مرکز آمار ایران و قیمت سبد غذایی که از طریق بانک مرکزی بدست آمده طی دوره 4 ساله (90-1387) براساس چهار روش: خط فقر نسبی، مطلق غذایی، ارشانسکی و ضریب انگل فقر در مناطق شهری استان کردستان مورد بررسی قرار گرفته است.</strong><strong> یافتهها نشان میدهد روند تورم صعودی بوده و به طور متوسط 6/9درصد رشد داشته و همچنین هزینه تامین سبد استاندارد غذایی طی دوره مذکور حدود32 درصد افزایش داشته است. نتایج تحقیق نشان میدهد </strong><strong>خط</strong><strong>فقر نسبی ماهیانه</strong><strong>شهری</strong><strong>به روش میانگین رشدی معادل 35/3درصد داشته، شدت فقر نسبی معادل 20/5درصد، خط فقر مطلق ماهیانه به روش میانگین 18 درصد افزایش داشته است. </strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-برنامه ریزی با رویکرد مساله شناسی، نگرشی نوین در برنامه ریزی منطقه ای (مطالعه موردی: تجربه آمایش استان بوشهر)152950414FAرضا احمدیاناستادیار دانشکده هنر و معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانبهار عبدالهدانشجوی دکتری شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایرانJournal Article20170208-<strong>مسئلهشناسى، مشخص نمودن صورت مسایل، طبقهبندى آنها و ترسیم چارچوبی از وضع موجود جهت نیل به آینده مطلوب و مورد انتظار مىباشد و از پراکندهکارى، سطحىنگرى، تکبعدىنگرى و نیز بلندپروازىهاى غیر واقعبینانه جلوگیری میکند. از این رو لازم است با درک صحیحی از چیستی مسائل و مشکلات، برای حل آنها چارهجویی کرد. در این راستا به مسئله شناسی استان بوشهر به عنوان یکی از استانهای راهبردی کشور پرداخته شده است که به رغم برخورداری از موقعیت ژئوپلتیکی و قابلیتها و توانمندیهای توسعه همه جانبه در زیر بخشهای اقتصادی و تجاری و در بخشهای مختلف دارای مسائل، مشکلات و چالش هایی میباشد که حرکت توسعه را در این استان کند و آن را جزو استانهای کمتر توسعه یافته قرار میدهد. پژوهش حاضر از نظر روش شناسی، توصیفی - تحلیلی و از نظر نوع هدف، کاربردی است. جهت تدوین ساختار مقاله از مطالعات اسنادی و روش پانل استفاده گردیده است. بدین ترتیب که ابتدا به تعریف دقیق و شفافی از هر یک از مفاهیم مسئله، مشکل و چالش پرداخته شده است تا تفاوت میان آنها آشکار و درک صحیحی از نحوه دسته بندی موارد در این سه گروه بدست آید. سپس مسائل اساسی استان بوشهر شناسایی و اولویت بندی میشوند و در پایان تمامی موارد استخراج شده از اسناد مختلف با استفاده از روش پانل در قالب سه دسته مسئله، مشکل و چالش دسته بندی میگردند.</strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-تحلیل فضایی و سنجش زمانی شاخص اقلیم آسایش گردشگری استان آذربایجانشرقی314750418FAعلی اصغر عبداللهیاستادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه باهنر کرمان، کرمان، ایرانJournal Article20170212-<strong>آب و هوا و گردشگری به عنوان اجزای اصلی یک سیستم به طرق مختلف بر یکدیگر تاثیر گذاشته و در تعامل با یکدیگر بحث جدیدی به عنوان اقلیم شناسی توریسم مطرح مینماید. اقلیم از دیدگاه برنامهریزی گردشگری بسیار اهمیت دارد و گردشگران معمولا در جستجوی اقلیم مطلوب یا اقلیم آسایش هستند که در آن فرد هیچ گونه احساس نارضایتی و عدم آسایش حرارتی و اقلیمی ندارد. از اینرو در این پژوهش که با هدف تحلیل فضایی و سنجش زمانی شاخص اقلیم آسایش گردشگری استان آذربایجانشرقی با استفاده از </strong><strong>GIS</strong><strong>، صورت گرفته است، ابتدا آمار هفت پارامتر اقلیمی مورد نیاز بصورت ماهانه در 10 ایستگاه سینوپتیک و کلیماتولوژی داخل استان در بازه زمانی 60 ساله (2010-1951 میلادی) استخراج شد و تبدیلهای لازم بر اساس </strong><strong>مدل </strong><strong>TCI</strong><strong> در دادهها اعمال شده است و</strong><strong>پس</strong><strong>از</strong><strong>تجزیه</strong><strong>وتحلیل</strong><strong>و</strong><strong>پردازش</strong><strong>آنها</strong><strong>و</strong><strong>تهیه</strong><strong>بانک</strong><strong>اطلاعاتی،</strong><strong>رتبه</strong><strong>هر کدام</strong><strong>از مؤلفه های</strong><strong>CID</strong><strong>،</strong><strong>CIA</strong><strong> را</strong><strong>بدست</strong><strong>آورده،</strong><strong>مقدار</strong><strong>عددی </strong><strong>TCI</strong><strong> را به</strong><strong>تفکیک</strong><strong>برای</strong><strong>ماههای</strong><strong>سال</strong><strong>در نرمافزار </strong><strong>TCI calculator </strong><strong> </strong><strong>محاسبه شده است. سپس نقشه پراکندگی ماهانه </strong><strong>TCI</strong><strong> هر </strong><strong>ایستگاه</strong><strong> با استفاده از روش درونیابی </strong><strong>(</strong><strong>IDW</strong><strong>)</strong><strong>، در نرم افزار </strong><strong>ARCGIS</strong><strong> ترسیم شده است</strong><strong>.</strong><strong> نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که بهترین زمان از نظر دارابودن شرایط اقلیم آسایشی برای گردشگران فصول بهار و تابستان (نیمه اول سال) میباشد. </strong><strong>به عبارت دیگر ماههای</strong><strong>می، ژوئن، جولای و اگوست از بهترین شرایط زمانی اقلیم آسایش گردشگری برخوردار است. این درحالی است که </strong><strong>ماههای ژانویه، فوریه و دسامبر نامناسبترین ماهها از لحاظ اقلیم آسایش گردشگری میباشد.</strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-نقش پارامترهای محیط طبیعی در میزان فرسایش و تولید رسوب به دو روش MPSIAC و EPM (مطالعه موردی: حوضه آبخیز سد برنجستانک)495950419FAبهمن رمضانیاستاد گروه جغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایرانهدی ابراهیمیدانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی، واحدرشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایرانلیلا حق پرست مژردهیدانشجوی دکتری اقلیم شناسی، واحدرشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایرانJournal Article20170216-<strong>امروزه فرسایش خاک به عنوان خطری برای رفاه انسان و حیات او بشمار میآید درمناطقی که فرسایش کنترل نمی شود خاکها به تدریج فرسایش یافته وحاصل خیزی خود را از دست میدهند لذا بررسی موضوع فرسایش ضرورت مییابد و هدف این تحقیق شناخت وضعیت فرسایش و تولید رسوب حوضه با روش تجربی </strong><strong>MPSIAC</strong><strong> و </strong><strong>EPM</strong><strong> است تا به توان، راهکارهایی یافت که از فرسایش خاک و هدر رفتن آب جلوگیری کند و یا آن را به حداقل برساند. حوضه آبخیز سد برنجستانک در قسمت مرکزی استان مازندران و در سیزده کیلومتری جنوب شرقی شهرستان قائم شهرقرار دارد و زهکش اصلی این حوضه یکی از زیرحوضههای رودخانه تالار میباشد که به نام رودخانه توجی نامگذاری شده است و پس از تعیین حدود حوضه پارامترهای مورد نیاز جمعآوری شده و در قالب موضوع فرسایش تجزیه و تحلیل شدهاند از بین روشهای متعدد تعیین میزان رسوب دو روش </strong><strong>MPSIAC</strong><strong> و </strong><strong>EPM</strong><strong> انتخاب گردید. مقایسه مقادیر به دست آمده بین این دو روش نشان داد که میزان رسوب دهی سالانه در حوضه با روش </strong><strong>MPSIAC</strong><strong> برابر با </strong><strong> </strong><strong>m3/km2</strong><strong> 221/99بوده و میزان فرسایش ویژه </strong><strong>m3/year</strong><strong> 426/9میباشد. با روش </strong><strong>EPM</strong><strong> میزان فرسایش ویژه</strong><strong>71/ 363</strong><strong>متر مکعب در کیلومتر در سال و میزان دبی رسوب کل حوضه نیز </strong><strong>m3/year</strong><strong> 6459/54برآورد شده است و از نظر شدت فرسایش حوضه مورد مطالعه با توجه به هر دو روش در کلاس فرسایش کم قرار دارد. مدل تجربی</strong><strong>MPSIAC</strong><strong> به دلیل اینکه از پارامترهای بیشتری در آن استفاده شده است دقیق تر از مدل تجربی </strong><strong>EPM</strong><strong> میباشد. </strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-تحلیل جغرافیایی- فضایی جرم و مکان های جرم خیز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (مطالعه موردی: بزه سرقت در شهر قزوین)617750420FAاسماعیل نصیریگروه جغرافیا، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نورعلی احمدیدانشجو دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدسقز، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، سقز، ایرانمحمدحسن رحمانیدانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانحسین کماسیدانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانJournal Article20170313-<strong>گسترش روزافزون جمعیت در نقاط شهری کشورهای در حال توسعه به همراه ناکارآمدی برنامههای اجتماعی، اقتصادی و به ویژه عدالت اجتماعی پیامدهایی را به دنبال دارد که افزایش جرایم و بزهکاریها یکی از مهمترین آنها محسوب میشود. به همین دلیل تلاش برای افزایش امنیت شهری و روشهای ارتقاء آن به یکی از چالش های فراروی برنامهریزان، مسئولین و محققان رشته های مرتبط با مسائل شهری تبدیل شده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل فضایی- زمانی جرایم مرتبط با سرقت در بخش مرکزی شهر قزوین برای دوره زمانی 1388 تا 1391 میباشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده که با استفاده از </strong><strong>GIS</strong><strong> و ﻧﺮماﻓﺰار ﺟﺎﻧﺒﻲ(</strong><strong>Crime</strong><strong> </strong><strong>Analysis</strong><strong>) صورت گرفته است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که در زمینه جرایم امنیتی؛ کلانتری 17 با بیشترین جرایم در مرتبه اول و کلانتریهای 13، 11، 12 و 14 به ترتیب در مرتبههای بعدی قرار دارند، در زمینه جرایم اقتصادی؛ کلانتری11 با بیشترین و کلانتریهای 17، 12، 13 و 14 دارای بیشترین جرایم است و در نهایت در زمینه جرایم اجتماعی؛ بیشترین مورد در کلانتری 11 و کلانتریهای12، 17،13 و 14 در مرتبههای بعدی قرار دارند.</strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-مکانیابی اماکن تفریحی و اقامتی استان زنجان (مطالعه موردی: محور گردشگری سلطانیه- کتله خور)799350421FAمهدی چراغیدانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران، تهران، ایرانعلی ذولفیدانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان، زنجان، ایرانJournal Article20170319-<strong>یکی از مهمترین راهکارهای بهرهمندی از منابع طبیعی و انسانی و بهرهبرداری علمی، بدون آسیب زدن به محیط زیست، مکانیابی بهینه اماکن تفریحی و اقامتی میباشد. محور گردشگری سلطانیه </strong><strong>–</strong><strong> کتله خور استان زنجان از جمله محورهایی است که با دارا بودن جاذبههای گردشگری، پتانسیلهای لازم، جهت جذب گردشگران را داراست، اما فقدان اماکن تفریحی و اقامتی مناسب مانعی مهم جهت تحقق این هدف است. هدف تحقیق حاضر مکان یابی اماکن تفریحی و اقامتی برای این محور میباشد که برای این منظور و با استفاده از معیارهای؛ کاربری اراضی، دسترسی به مراکز توریستی، دسترسی به شبکه ارتباطی و ... و نیز با بهره گیری از مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(</strong><strong>AHP</strong><strong>) مکانیابی شده است. نتایج تحقیق نشانگر آن است که 53057 هکتار از اراضی محدوده مورد مطالعه بالاترین قابلیت را برای ایجاد کاربری تفریحی و اقامتی و در حدود 37810 هکتار از اراضی محدوده کمترین قابلیت را برای ایجاد مراکز تفریحی و اقامتی را دارا هستند. همچنین نتایج نشان میدهد که بهترین مکانها برای استقرار این اماکن، بیشترین کشش را به مراکز توریستی، دسترسی به شبکه ارتباطی و دسترسی به مراکز جمعیتی را دارند. </strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-واکاوی فضایی جرم در استانهای ایران با تأکید بر شاخص های سرقت9510550431FAعلی شمس الدینیاستادیار گروه جغرافیا، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایرانداود جمینیدانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان، عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایرانJournal Article20170608-<strong>هدف بسیاری از سیاستگذاریها و برنامههای اجرایی تأمین آسایش عمومی شهروندان میباشد. با این وجود تأمین آسایش عمومی شهروندان در گروِ عوامل متعددی قرار دارد و در این میان تهدیدات ناشی از جرایم، از مهمترین عوامل بهخطر انداختن آسایش عمومی شهروندان است. هدف از پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر، تحلیل فضایی شاخصهای جرم در استانهای کشور میباشد. جهت گردآوری دادههای مورد نیاز، تکیه اصلی محققان بر مستندات مرکز آمار کشور بوده است. جهت تجزیه و تحلیل دادههای گردآوری شده، مبتنی بر مستندات مرکز آمار متناسب با اهداف پژوهش از تکنیک </strong><strong>TOPSIS</strong><strong>، تحلیل خوشهای و نرم افزار </strong><strong>GIS</strong><strong> استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان داد در بین 31 استان کشور به لحاظ شاخصهای سرقت، سه استان سمنان، البرز و تهران به ترتیب با ضریب اولویت 0/5627، 0/5334و 0/4731دارای بیشترین میزان سرقت و استانهای کردستان، زنجان و همدان به ترتیب با ضرایب 0/0508، 0/0748و 0/0764، کمترین میزان سرقت را داشتهاند. همچنین نتایج نشاندهنده شکاف عمیق بین استانهای کشور به لحاظ شاخصهای سرقت میباشد. به این صورت که امتیاز نهایی استان سمنان(دارای بیشترین میزان سرقت در کشور) حدود 11 برابر استان کردستان (دارای کمترین میزان سرقت در کشور) بوده است. نتایج تحلیل خوشهای نشان داد استانهای کشور به لحاظ وقوع شاخصهای سرقت در 5 خوشه همگن گروهبندی شدهاند. حدود 19 درصد استانهای کشور در خوشههای اول و دوم (ناامنترین گروه)، حدود 36 درصد در خوشه سوم(گروه متوسط) و حدود 45 درصد در خوشههای چهارم و پنجم (امنترین گروه) قرار گرفتهاند. نتایج توزیع فضایی شاخصهای سرقت در محدوده جغرافیایی کشور نشان داد وضعیت این شاخصهای در قسمت غرب و شمال غربی کشور (به استثنای استانهای لرستان، کرمانشاه و ایلام) و همچنین در نیمه شرقی و جنوب شرقی کشور، در سطح قابل قبولی میباشد و وضعیت شاخصهای سرقت در مرکز و شمال کشور(به استثنای استانهای همجوار با دریای خزر) در وضعیت مناسبی قرار ندارد. همچنین نتایج نشانگر این مهم بود که به لحاظ وقوع شاخصهای سرقت، کلیه استانهای مرزی کشور به استثنای استان خراسان رضوی، نسبت به استانهای مرکزی کشور وضعیت مناسبتری دارند. </strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-جایگاه توانمندسازی روستایی در توسعه اجتماعی سکونتگاههای روستایی (مطالعه موردی: دهستان درام شهرستان طارم)10712050432FAعلی روحانیاستادیار دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه یزد، یزد، ایرانمسعود انبارلودانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایرانعلی یوسفی طالقانیدانشجوی دکترای جغرافیا و برنامهریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد، رشت، ایرانJournal Article20170308-<strong>توانمندسازی ساکنان روستایی در افزایش درآمد و توسعه سکونتگاههای روستایی مؤثر است. بااینوجود به دلایل مختلفی اهمیت و جایگاه توانمندسازی ساکنان روستایی موردتوجه قرار نگرفته است.</strong><strong>بدین ترتیب میتوان گفت در برنامهریزیها و سیاستگذاریها جایگاه توانمندسازی روستایی تشخیص داده نشده است.</strong><strong>مقاله حاضر، جایگاه توانمندسازی ساکنان روستایی در توسعه اجتماعی سکونتگاههای روستایی دهستان درام شهرستان طارم را نشان میدهد. بنابراین،</strong><strong>این تحقیق به شیوه توصیفی-تحلیلی، رویکرد کمی و تحلیل همبستگی جایگاه توانمندسازی روستایی را در توسعه اجتماعی سکونتگاههای روستایی مورد سنجش قرار داده است. جامعه آماری این تحقیق 21 سکونتگاه روستایی دارای سکنه است. از کل جامعه </strong><strong>آماری حدود 50 درصد معادل 10 سکونتگاه بهصورت تصادفی </strong><strong>انتخاب شدند. برای تعمیم اطلاعات بهدستآمده بهکل جامعه آماری، از روش نمونهگیری کوکران استفاده شد. از کل 1410خانوار، حجم نمونه </strong><strong>برابر با 174</strong><strong>خانوار تصادفی است</strong><strong>. انتخاب خانوارهای روستایی برای پرسشگری بر اساس نمونهگیری تصادفی طبقهای است. برای سنجش متغیر وابسته یا اثرپذیر سطح توسعه اجتماعی از تعداد24 شاخص استفاده شده است. بدین منظور از ضریب همبستگی کندال تائوبی و آزمون رگرسیون چند متغیره برای سنجش رابطه و اثرگذاری بین متغیرهای پژوهش استفاده شد. در ارتباط با متغیر مستقل یا اثرگذار توانمندسازی ساکنان سکونتگاهها تعداد56 شاخص در چارچوب 4 معیار آموزش</strong><strong> و اطلاعرسانی</strong><strong>دانش،</strong><strong>آگاهی و مهارت،</strong><strong>مشارکت و همکاری اقتصادی، اجتماعی، سیاستگذاریها و تصمیمگیری</strong><strong> سنجیده شده است.</strong><strong>نتایج نشان میدهد که سطح و جایگاه توانمندسازی مردم در توسعه اجتماعی سکونتگاههای روستایی ناحیه موردمطالعه اندک بوده است.درنتیجه میتوان نتیجه گرفت که رابطه معنیداری بین ابعاد توانمندسازی روستایی پاسخگویان و توسعه اجتماعی روستایی وجود دارد</strong>.انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-تحلیل فضایی عوامل مؤثر بر سنجش سطح سلامت روستاییان در سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: بخش سیمکان- شهرستان جهرم)12113550433FAعلی اکبر عنابستانیدانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000000314615893مجتبی روستادانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایرانامیر اشنوییدانشجوی دکترای جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایرانJournal Article20170412-<strong>از آغاز هزاره سوم، توجه به موضوع سلامت پیرامون محور برنامهریزی شهر سالم سوق یافته است. این جنبش از سال 1980 در اروپا و آمریکا آغاز</strong> <strong>شده است. توسعه و سلامت ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. همانگونه که عدم توسعهیافتگی سلامت تعداد زیادی از مردم جوامع را با خطر روبهرو میکند، از طرف دیگر آسیبهای ناشی از توسعه بر محیط بر شرایط سلامتی جامعه تاثیر میگذارد. در این راستا، مقاله حاضر به تحلیل فضایی عوامل مؤثر بر سطح سلامت در سکونتگاههای روستایی بخش سیمکان شهرستان جهرم پرداخته است. روش تحقیق توصیفی</strong><strong>–</strong><strong> تحلیلی و نوع آن کاربردی</strong><strong>–</strong><strong> توسعهای است. جامعه آماری تحقیق تعداد 3850 خانوار از تعداد 39 روستا در بخش سیمکان شهرستان جهرم میباشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 375 نفر محاسبه شد. دادهها با استفاده از نرمافزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> از روشهای آماری توصیفی و استنباطی همچون آزمون تی، آزمون </strong><strong>(</strong><strong>F</strong><strong>) </strong><strong>و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. نتایج نشان میدهند که رابطه بین خدمات ارائه شده در خانههای بهداشت و میزان رضایتمندی پاسخگویان کمتر از حد میانگین نظری تحقیق (3) بوده است. یافتههای مطالعه براساس نتایج به دست آمده از آزمونهای همبستگی نشان میدهد که ارتباط معنیدار و نسبتاً قوی بین عوامل موثر بر سطح سلامت روستاییان و ابعاد سلامت در نواحی روستایی وجود دارد، به نحوی که شاخصهای تعیین کننده سطح سلامت روستاییان حدود 62/3 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین مینماید. متغیرهای ابعاد مشارکت و ابعاد اقتصادی به ترتیب با 0/332و 0/322بیشترین تاثیرگذاری را بر سطح سلامت روستاها دارند. میانگین ابعاد چهارگانه سلامت به ترتیب در بعد زیست محیطی (2/6)، بعد اقتصادی (2/4)، اجتماعی (2/3) و بهداشتی (2/4) میباشد. </strong>انجمن جغرافیایی ایرانمهندسی جغرافیایی سرزمین2538-14901220180220-عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری در روستاهای ساحلی استان سیستان و بلوچستان (مطالعه موردی: روستای تیس- شهرستان چابهار)13714750436FAمریم بیرانوندزادهدانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران (پژوهشگر جهاد دانشگاهی واحد لرستان)سمانه سارانیدانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایرانفرزاد کرمیدانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانمهدی خداداددانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه گلستان، گلستان، ایرانJournal Article20170426-<strong>روستای تیس از توابع شهرستان چابهار با توجه به تواناییهای بالقوه گردشگری که دارد، با محدودیتها و موانعی روبرو میباشد که شناخت و رفع آنها بر توسعه گردشگری این روستا تاثیر بسزایی خواهد داشت. از موانع گردشگری این روستا میتوان به بحث تبلیغات رسانههای عمومی اشاره نمود. رسانههای جمعی علاوه بر اینکه هیچگونه تبلیغی در زمینهی گرشگری محدوده مورد مطالعه انجام نمیدهند، با بد جلوه نشان دادن از لحاظ امنیتی باعث کاهش ورود گردشگران به محدوده شده اند. عدم توجه دولت به بخش سرمایهگذاری، تخریب آثار تاریخی، نبودن امکانات رفاهی و کمبود نیروی متخصص در این امر از مشکلات و موانع دیگر توسعه گردشگری در محدوده مورد مطالعه میباشد. نبود امکانات رفاهی</strong><strong>–</strong><strong>اقامتی، نامناسب بودن تجهیزات بهداشتی و کمبود مراکز خدمات رسانی گردشگری از جمله عوامل سوء دیگر نیز میباشد. با توجه به ضعفهایی که بیان شد، این محدوده دارای توانهای مناسب گردشگری میباشد که در صورت رفع موانع موجود و ارائهی تجهیزات و خدمات گردشگری، این محدوده میتواند پذیرای تعداد قابل توجهی از گردشگران باشد و لازم است به همهی فعالان حاضر در عرصهی صنعت گردشگری برای طرح، اجرا و تداوم کارکردهای گردشگری فرصت مشارکت داد.</strong>